14 Eylül 2009 Pazartesi

Yihuu

Elimi çıkardım.

Yani alçıyı, ne güzel hayat lan, alçı kaç kiloysa artık. Oyun oynayabiliyorum, ve tabi ki tuvalette rahat sıçıyorum.

Ne kadar güzel.

Evimiz yine kimsesizler yurdu halinde, kalacak yeri olmayan, evi pis olan koşa koşa geliyor eve. Olsun, hep sevap bunlar, cennette gitmek istiyorum ben Türkiye, bu nedenle çok sevap getiren şeyleri tercih ediyorum hayatımda.

Bu kırık günlerimde, -yani el kırıklığı- sol elim epey gelişti. Aahahahahahah.

Hayatıma kaldığım yerden devam ediyorum.

Bu günlerimde beni yalnız bırakmadınız, teşekkürler Türkiye.

Gideyim de bi oyun oynayayım hele.

Baş baş.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder