Abov!

Şairane bir giriş yaptım yine değil mi? MSN'de kendime koyduğum Bok takma ismi üzerine abimin yorumu:

''Artık azına sıçıym demicem, ağzına kardeşimi koyiym dicem zuhahah azuha pffs mffss(bi cümle msn gülme efekti)''

... (çok yakında 'babamdan bel altı espriler' bölümünü beğeninize sunacağım ki anlayın ne şartlar altında yetiştiğimi; çok eğleneceğiz bebeğim nihahaha)

Evet.

Arkadaş anlamıyorum ya; ayaküstü elimi kırdım, elim kırıldı.

Sesini duyar gibiyim Türkiye:

-'' Aman tanım! Nasıl başına böyle bir şey gelebilir Akif'' diyorsun; ama geldi işte nası olcak şimdi?

El kırğının getirdiği bazı şeyleri anlatmak istiyorum:

1. Tek elli olmak var misal, ne kadar ilginç de mi? Hiç aklına gelmez insanın. (Biri alçıda ya abi o yüzden. vuuu, çok enteresan).

2. Çok afedersiniz tuvalet durumunda insan ne biçim maymun oluyor biliyomusunuz?

3. Hayatımın anlamı yemek yemek,bilen bilir, yiyemiyorum lan doğru düzgün! Alçının üstüne reçel, patates yemeği felan dökülüyor. (Felan?)

4.Rüyalarımda da elim kırık, valla, öyle bi elim alçıda gezip maceralar yaşıyorum; işte artık uçmak olur, dağda bayırda Kemal Sunal'la makarna yemek olur takılıyorum.

5.Ve daha bir çok ama bir çok şey ki şu an yazmaya üşendim.

Neden mi?

Sadece sol elimle yazıyorum lan !!!!!

Ama ne şanslıyım ki biricik ördeğim benim diğer elim oldu; bana çok iyi bakıyor. :) Canım benim.

Bugünkü blog sountrack'im : Alan Parson's Project - Eye In The Sky

Yoruldum, gidip biraz ist-i rahad edeceğum.

P.S: Çok acıyo lan :(