Çok güzel şarkı be; yıllar sonra tekrar bulunan ilkokul aşkı gibi geldi aynen. En son 7 yıl önce dinlemiştim bu şarkıyı. İnsanın içine herşeyi boşverip kendi başına, dimdik ayakta durup, istediği yeni yerlere gidebilecek gücü yerleştiriyor sanki.
Paslanmış gibi olan kulaklarımın pası öldü, pırıl pırıl kaldım. Yürü be Bon Jovi, yürü be John.
Gerçi az buçuk yavşaktır kendisi ama olsun, biz onu böyle sevdik...
30 Haziran 2009 Salı
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder